https://www.traditionrolex.com/15https://www.traditionrolex.com/15https://www.traditionrolex.com/15 Muzeum w Rybniku • Dawna sztuka sakralna (30.03.1999 - 28.05.1999)
  • Wystawy stałe
  • Wystawy czasowe
  • Archiwum wystaw
  • Wystawy do wypożyczenia
  • Dawna sztuka sakralna (30.03.1999 - 28.05.1999)

    Dawna sztuka sakralna
    od XIV do XVIII wieku


    Wystawa ze zbiorów Muzeum w Cieszynie, Muzeum im. G.Morcinka w Skoczowie - Oddział Muzeum w Cieszynie, Muzeum Parafialnego im. św. Jana Sarkandra w Skoczowie, Muzeum Regionalnego im. ks. Z. Bubaka w Bestwinie, Muzeum w Rybniku

    Sztuka sakralna od XIV do XVIII wieku na terenie Śląska rozwijała się pod wpływem różnorodnych kultur uwarunkowanych wydarzeniami politycznymi. Była bardziej złożona i wielowątkowa niż sztuka w innych dzielnicach Polski.

    Niektóre zachowane przedmioty sztuki średniowiecznej pochodzące z terenu Cieszyna i jego okolic wiążą się ściśle z działalnością Kościoła. Przykładem zachowanych dzieł z tego terenu są drewniane rzeźby św. św. Mikołaja i Bartłomieja. Malarstwo ścienne XIV wieku wiązało się z tzw. III stylem malarstwa czeskiego. Niektóre zabytki malarstwa sztalugowego nawiązywały stylem do malarstwa małopolskiego, zwłaszcza II połowy XV wieku. Inne dzieła będące pod wpływem sztuki czeskiej i włoskiej uległy wpływom flamandzko-niemieckim.

    Zachowane zabytki złotnictwa głównie z początku XVI wieku, prawie w całości należały do sztuki krakowskiej.

    W okresie od XVI do XVIII wieku rozwinęła się produkcja artystycznego przemysłu śląskiego, w tym szczególnie wytwórczość ceramiczna.

    W XVII wieku w okresie reformacji, kontrreformacji i wojny 30-letniej, prześladowania na tle religijnym były na porządku dziennym. Po męczeńskiej śmierci Jana Sarkandra w związku z jego kultem pojawiły się najpierw ryciny przedstawiające męczeństwo, sceny z życia, później portrety, a w okresie baroku obrazki kultyczne w otoczeniu aniołów bądź putt.

    W okresie baroku dominującym środkiem przekazu stała się rzeźba, stanowiąc główny środek przekazu prawd wiary kościoła katolickiego i protestanckiego, jako ilustracja wydarzeń biblijnych i ewangelicznych, ostatecznie jako przedmiot kultu. Przeznaczona dla najszerszego grona wiernych była z konieczności bardzo zróżnicowana nie tylko pod względem ikonografii, lecz i sposobu prezentacji.

    Malarstwo stawało się coraz bardziej dynamiczne, lżejsze i coraz bardziej dekoracyjne o motywach rokokowych. Wizerunki Marii oraz świętych na obrazach i rzeźbach były symbolem zwycięskiego Kościoła i znakiem przynależności do katolickiej monarchii.

     

    G.Grabowska
     
    Jan Sankander, olej na blasze,  XVIII w.   
     

       Św.Mikołaj, polichromia,  XIV w.
    https://www.traditionrolex.com/15