W trzecim tygodniu sierpnia przypada kolejna setna rocznica. W nocy z 19 na 20 sierpnia 1920 roku rozpoczęło się II powstanie śląskie, niemal równo rok po pierwszym. Było efektem narastającego napięcia i coraz częstszych ataków na ludność o orientacji propolskiej, jakiego dokonywały bojówki niemieckie, w tym ataków na siedziby Polskich Komitetów Plebiscytowych. Atmosferę zagrożenia podsycały niepokojące wieści płynące zza wschodniej granicy, za którą państwo polskie borykało się z własnymi problemami w związku z toczącą się właśnie wojną z Rosją Radziecką. W okolicach Rybnika potyczki z Sicherheitspolizei (Sipo) miały miejsce z Chwałowicach i Paruszowcu. 24 sierpnia Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa na Górnym Śląsku nakazała rozwiązać Sipo, spełniając tym najważniejszy postulat powstańców. Dzień później zakończono działania powstańcze.
II powstanie śląskie trwało pięć dni, a Międzysojusznicza Komisja wprowadziła Policję Plebiscytową Abstimmungspolizei – Apo jako jednostki mieszane niemiecko-polskie. Polska strona oficjalnie rozwiązała Polską Organizację Wojskową Górnego Śląska, która działała dalej pod nazwą Centrala Wychowania Fizycznego.
Stosunkowo mało pamiątek pozostało po tych wydarzeniach. Muzeum w Rybniku jest w posiadaniu notatki, ilustrującej atmosferę, jaka wówczas panowała w rejonie. Pojawia się zatem urzędnik kopalniany, posiadający wbrew zarządzeniom broń, a wręcz demonstracyjnie ją okazujący. Ta notatka praktycznie jest donosem, podpisanym jedynie inicjałami.
